Θανάση Μαυρίδης-capital.gr
Κι εκεί που καταβρόχθιζα το καϊμάκι παγωτό και σκεπτόμουνα αν το σιρόπι βύσσινο είναι η λύση στις γευστικές μου αναζητήσεις ή κάτι που να θυμίζει σοκολάτα, η φωτεινή ένδειξη «έκτακτη είδηση» αναβόσβησε στην οθόνη της τηλεόρασης. Ένας κατάλευκος παρουσιαστής, δείγμα ότι δεν πήγε ακόμη διακοπές, μας ενημέρωσε για τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Από εκείνη την ώρα έχει να κατέβει μπουκιά κάτω. Δεν ξέρω αν ο κ. Στουρνάρας θα πάρει το βραβείο Νόμπελ, αλλά η δίαιτα Στουρνάρα θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη μας.
Από το διπλανό διαμέρισμα ακούστηκε ένας μακρόσυρτος ήχος, σαν να πρόκειται για μανιάτικο μοιρολόι. «Συνταξιούχος;», ρώτησα τη σύζυγο που γνωρίζει και καλύτερα τα της περιφέρειας. Όχι, μου απάντησε εκείνη. Ιδιοκτήτης διαμερίσματος...
Οι συνταξιούχοι πρέπει να το πήραν απόφαση. Μετά τη συμπάθεια που εξέφρασε για την...
περίπτωσή τους η καγκελάριος Μέρκελ οι άνθρωποι τρόμαξαν και πήραν τα βουνά. Κρύβονται σε σπηλιές και προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν το μήνυμα του συντρόφου Στρατούλη που έκανε λόγο για «ανθρωποκτόνες πολιτικές της κυβέρνησης». Είναι και οι φαρμακοποιοί που δεν δίνουν φάρμακα, οπότε το μυαλό τους πήγε και δικαιολογημένα στα χειρότερα...
Έντεκα δισεκατομμύρια και 500 ακόμα εκατομμύρια στην ζυγαριά του Γιάννη Στουρνάρα. Από τη μία τα δισεκατομμύρια και από την άλλη μια χούφτα άνθρωποι. Χίλια ευρώ στον καθένα μας πέφτει ο λογαριασμός. Χίλια ευρώ λιγότερα από πέρυσι. Αυτό εφόσον τα μέτρα είναι και πάλι οριζόντια. Αδυνατώ να πιστέψω και δικαιολογημένα ότι θα κόψουν τις σπατάλες του δημοσίου. Αυτές θα τις κρατήσουν. Πάντα τις κρατούσαν.
Κι έπειτα, κύριε Στουρνάρα; Τι θα γίνει έπειτα; Θα πάρετε νέα μέτρα για να αναπληρώσετε τα έσοδα που δεν θα συγκεντρώσετε; Διότι είναι βέβαιο ότι και πάλι θα υστερήσουν τα έσοδα του δημοσίου. Όσο περιορίζεται η οικονομική δραστηριότητα τόσο θα μειώνονται τα έσοδα του δημοσίου και τόσο θα αυξάνεται η πίεση για νέα μέτρα.
Αυτά τα ξέρουμε όλοι. Όπως κι ότι το φάρμακο είναι η ανάπτυξη και οι νέες επενδύσεις. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι για ποιόν λόγο δεν γίνεται το παραμικρό σε αυτή την κατεύθυνση. Διαβάζοντας κανείς τις προτάσεις του Στουρνάρα που ήταν στον ΙΟΒΕ και βλέποντας σήμερα την πρακτική του υπουργού Στουρνάρα θα νομίσει ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά πρόσωπα και με δύο αντίστοιχα διαφορετικές πρακτικές. Ο Στουρνάρας του ΙΟΒΕ μιλούσε για επενδύσεις, ενώ ο υπουργός Στουρνάρας μιλάει μόνο για περικοπές.
Θα πει κάποιος ότι η πίεση που του ασκείται από τα γεγονότα είναι σημαντική και ως εκ τούτου δεν βρήκε χρόνο να ασχοληθεί με κάτι άλλο, πέρα από τα μέτρα των 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και πιθανότατα να είναι έτσι, να υπάρχουν, δηλαδή, προτεραιότητες. Σε αυτή την περίπτωση περιμένουμε να δούμε τα επόμενα βήματα, τα οποία, όμως, δεν μπορούν να αργήσουν άλλο. Περιμένουμε να δούμε, για παράδειγμα, έναν βομβαρδισμό μέτρων για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών στην ελληνική αγορά. Να κτυπηθεί στη ρίζα της η διαφθορά και να αντιμετωπιστεί η γραφειοκρατία. Δεν τα έχουμε βγάλει αυτά από το μυαλό μας. Ο ίδιος ο κ. Στουρνάρας τα έλεγε λίγο πριν γίνει υπουργός.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι να υπάρξει ένας δίαυλος επικοινωνίας με τον επιχειρηματικό κόσμο. Έτσι ώστε να πειστούν οι επιχειρηματίες ότι πρέπει να κάνουν νέες επενδύσεις. Μόνο με νέες επενδύσεις δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Τον δίαυλο αυτόν μόνο ο κ. Στουρνάρας μπορεί να τον ανοίξει και να τον διατηρήσει, καθώς δεν είναι πολιτικός και δεν φοβάται το πολιτικό κόστος που συνεπάγεται στην Ελλάδα αυτό που θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο: Να συνομιλεί κανείς με το κεφάλαιο...
Κι εκεί που καταβρόχθιζα το καϊμάκι παγωτό και σκεπτόμουνα αν το σιρόπι βύσσινο είναι η λύση στις γευστικές μου αναζητήσεις ή κάτι που να θυμίζει σοκολάτα, η φωτεινή ένδειξη «έκτακτη είδηση» αναβόσβησε στην οθόνη της τηλεόρασης. Ένας κατάλευκος παρουσιαστής, δείγμα ότι δεν πήγε ακόμη διακοπές, μας ενημέρωσε για τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Από εκείνη την ώρα έχει να κατέβει μπουκιά κάτω. Δεν ξέρω αν ο κ. Στουρνάρας θα πάρει το βραβείο Νόμπελ, αλλά η δίαιτα Στουρνάρα θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη μας.
Από το διπλανό διαμέρισμα ακούστηκε ένας μακρόσυρτος ήχος, σαν να πρόκειται για μανιάτικο μοιρολόι. «Συνταξιούχος;», ρώτησα τη σύζυγο που γνωρίζει και καλύτερα τα της περιφέρειας. Όχι, μου απάντησε εκείνη. Ιδιοκτήτης διαμερίσματος...
Οι συνταξιούχοι πρέπει να το πήραν απόφαση. Μετά τη συμπάθεια που εξέφρασε για την...
περίπτωσή τους η καγκελάριος Μέρκελ οι άνθρωποι τρόμαξαν και πήραν τα βουνά. Κρύβονται σε σπηλιές και προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν το μήνυμα του συντρόφου Στρατούλη που έκανε λόγο για «ανθρωποκτόνες πολιτικές της κυβέρνησης». Είναι και οι φαρμακοποιοί που δεν δίνουν φάρμακα, οπότε το μυαλό τους πήγε και δικαιολογημένα στα χειρότερα...
Έντεκα δισεκατομμύρια και 500 ακόμα εκατομμύρια στην ζυγαριά του Γιάννη Στουρνάρα. Από τη μία τα δισεκατομμύρια και από την άλλη μια χούφτα άνθρωποι. Χίλια ευρώ στον καθένα μας πέφτει ο λογαριασμός. Χίλια ευρώ λιγότερα από πέρυσι. Αυτό εφόσον τα μέτρα είναι και πάλι οριζόντια. Αδυνατώ να πιστέψω και δικαιολογημένα ότι θα κόψουν τις σπατάλες του δημοσίου. Αυτές θα τις κρατήσουν. Πάντα τις κρατούσαν.
Κι έπειτα, κύριε Στουρνάρα; Τι θα γίνει έπειτα; Θα πάρετε νέα μέτρα για να αναπληρώσετε τα έσοδα που δεν θα συγκεντρώσετε; Διότι είναι βέβαιο ότι και πάλι θα υστερήσουν τα έσοδα του δημοσίου. Όσο περιορίζεται η οικονομική δραστηριότητα τόσο θα μειώνονται τα έσοδα του δημοσίου και τόσο θα αυξάνεται η πίεση για νέα μέτρα.
Αυτά τα ξέρουμε όλοι. Όπως κι ότι το φάρμακο είναι η ανάπτυξη και οι νέες επενδύσεις. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι για ποιόν λόγο δεν γίνεται το παραμικρό σε αυτή την κατεύθυνση. Διαβάζοντας κανείς τις προτάσεις του Στουρνάρα που ήταν στον ΙΟΒΕ και βλέποντας σήμερα την πρακτική του υπουργού Στουρνάρα θα νομίσει ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά πρόσωπα και με δύο αντίστοιχα διαφορετικές πρακτικές. Ο Στουρνάρας του ΙΟΒΕ μιλούσε για επενδύσεις, ενώ ο υπουργός Στουρνάρας μιλάει μόνο για περικοπές.
Θα πει κάποιος ότι η πίεση που του ασκείται από τα γεγονότα είναι σημαντική και ως εκ τούτου δεν βρήκε χρόνο να ασχοληθεί με κάτι άλλο, πέρα από τα μέτρα των 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και πιθανότατα να είναι έτσι, να υπάρχουν, δηλαδή, προτεραιότητες. Σε αυτή την περίπτωση περιμένουμε να δούμε τα επόμενα βήματα, τα οποία, όμως, δεν μπορούν να αργήσουν άλλο. Περιμένουμε να δούμε, για παράδειγμα, έναν βομβαρδισμό μέτρων για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών στην ελληνική αγορά. Να κτυπηθεί στη ρίζα της η διαφθορά και να αντιμετωπιστεί η γραφειοκρατία. Δεν τα έχουμε βγάλει αυτά από το μυαλό μας. Ο ίδιος ο κ. Στουρνάρας τα έλεγε λίγο πριν γίνει υπουργός.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι να υπάρξει ένας δίαυλος επικοινωνίας με τον επιχειρηματικό κόσμο. Έτσι ώστε να πειστούν οι επιχειρηματίες ότι πρέπει να κάνουν νέες επενδύσεις. Μόνο με νέες επενδύσεις δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Τον δίαυλο αυτόν μόνο ο κ. Στουρνάρας μπορεί να τον ανοίξει και να τον διατηρήσει, καθώς δεν είναι πολιτικός και δεν φοβάται το πολιτικό κόστος που συνεπάγεται στην Ελλάδα αυτό που θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο: Να συνομιλεί κανείς με το κεφάλαιο...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου