Το αυγό του φιδιού...

Ο κ. Γιώργος Νταλάρας είχε την ατυχή έμπνευση να δώσει συναυλίες για να συμπαρασταθεί σε όσους χρειάζονται βοήθεια λόγω της κρίσης. Ο κ. Νταλάρας κατάλαβε το λάθος του, όταν οι «αγανακτισμένοι» εισέβαλαν στον χώρο της συναυλίας στο Ίλιον και του πέταξαν γιαούρτια, φωνάζοντας την ιαχή «προδότη – προδότη». Ποιος είπε ότι το αυγό του φιδιού είναι μία ιστορία που δεν μας αφορά;

Δεν με νοιάζει αν οι «αγανακτισμένοι» ήταν αριστεροί, δεξιοί ή εκπρόσωποι του κινήματος της σωτηρίας του καθιστού Αρκούδου. Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι ότι ένας συμπολίτης μας υπήρξε θύμα τραμπούκων. Αλήθεια, ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο; Και μη τολμήσει κανείς να πει ότι ο Νταλάρας εκπροσωπεί κάτι που κατά την άποψή τους είναι καταδικαστέο στην συνείδησή τους και άλλες τέτοιες αηδίες. Η βία είναι καταδικαστέα και σε όσους δεν αρέσει αυτή η λογική ας πάνε να ζήσουν σε μία ζούγκλα.

Μπορεί να διαφωνώ με τον κ. Νταλάρα και για την αντίληψη που έχει για το τι σημαίνει κοινωνική Αλληλεγγύη. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι θα πάω και θα τον πλακώσω στο ξύλο. Είναι αδιανόητα αυτά που συμβαίνουν. Κι αδικαιολόγητα πέρα ως πέρα.

Κάποιοι ίσως αισθάνονται ότι με αυτού του είδους τις αντιδράσεις κάνουν κάποιου είδους επανάσταση. Και τα μυαλά στα κάγκελα! Βρίσκουν και τα κάνουν. Το κράτος είναι διαλυμένο. Η αστυνομία είναι ανύπαρκτη και οι εισαγγελείς ασχολούνται, προφανώς, με άλλα «σοβαρότερα ζητήματα». Κι οι «αγανακτισμένοι» είναι θρασύδειλα ανθρωπάκια που έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν ως μάζα ανυπεράσπιστους συμπολίτες μας. Η εικόνα και μόνο αυτή μου δημιουργεί αποτροπιασμό.

Δεν τον γνωρίζω τον κ. Νταλάρα. Κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα πήγαινα να παρακολουθήσω συναυλία του. Όχι επειδή δεν μου αρέσει η μουσική του, αλλά επειδή με έχει κουράσει η αντίληψη που πρεσβεύει για τα κοινά. Παρ΄ όλα αυτά, την επόμενη φορά σκοπεύω να πάω στην συναυλία του. Για να δηλώσω ότι έχει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, όπως και κάθε άλλος πολίτης αυτής της χώρας.

Θανάσης Μαυρίδης-capital.gr