Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος-Έθνος
Είναι δικαιολογημένη η οργή που προκλήθηκε από την είδηση για τα αναδρομικά που διεκδικούν 800 ή και περισσότεροι συνταξιούχοι βουλευτές. Και απόλυτα δικαιολογημένη είναι και η λαϊκή απαίτηση να μην τους καταβληθεί έστω κι ένα ευρώ, όπως πιθανότατα και θα συμβεί. Μόνο που αν δεν βιώναμε την...
κρίση που βιώνουμε και τα δημοσιονομικά μας δεν ήταν στα χάλια που είναι, όλη αυτή η ιστορία θα είχε περάσει μ' ένα διστηλάκι ή τριστηλάκι στις εφημερίδες και μερικούς φραστικούς αφορισμούς στα δελτία των 8. Οπως, άλλωστε, έχουν περάσει και πολλές άλλες ανάλογες περιπτώσεις έως τώρα.
Είναι ατελείωτος ο κατάλογος σχετικών ή παρόμοιων περιπτώσεων νόμιμης ή νομιμοφανούς λεηλασίας του δημοσίου χρήματος. Και γνωστές όλες τους, υπό την έννοια ότι επανειλημμένα έχουν δημοσιοποιηθεί και καταγγελθεί, αλλά ποτέ δεν έγινε το παραμικρό, προκειμένου να ακυρωθούν οι σχετικές πρακτικές. Οπως οι συνταξιοδοτήσεις νεκρών, τα κάθε λογής προνόμια των εργαζομένων των ΔΕΚΟ, οι λαμογιές με τις προμήθειες των νοσοκομείων, τα φακελάκια των γιατρών και οι πάμπολλες άλλες διαδικασίες, μέσω των οποίων διασπαθίζεται το δημόσιο -και όχι μόνο- χρήμα.
Ας μη γελιόμαστε. Το ελληνικό Δημόσιο μοιάζει με αφύλαχτο χρηματοκιβώτιο που ο κάθε επιτήδειος έχει τον τρόπο να παραβιάζει και να λεηλατεί επί χρόνια. Και μάλιστα να το κάνει υπό την εξοργιστική ανοχή ή αδιαφορία όλων μας. Κάπως έτσι διασφαλίστηκαν, άλλωστε, τα περισσότερα από τα περίφημα «κεκτημένα» που επικαλούνται οι συνδικαλιστικές ηγεσίες τύπου ΔΕΗ, ΟΣΕ και δεν συμμαζεύεται.
Δεν έχω ακούσει το τελευταίο 18μηνο συγκλονιστικές αποκαλύψεις για απαράδεκτα προνόμια. Ολα όσα δημοσιοποιούνται και δρομολογείται ή απειλείται η κατάργησή τους δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από διαπιστώσεις που έχουν ξαναγίνει και που ενδεχομένως θα ξαναγίνουν και θα ξαναξαναγίνουν, γιατί σ' αυτή τη μακάρια χώρα είμαστε εύκολοι στα λόγια, αλλά δύσκολοι στα έργα.
Κι από λόγια έχουν ακουστεί πολλά από προχθές, αλλά μέχρι στιγμής τίποτα που να δείχνει ότι η κυβέρνηση και ο πολιτικός κόσμος (πλην ΚΚΕ) γενικότερα θέλουν ή σκοπεύουν να ασχοληθούν με την απαράδεκτη πρακτική της αλληλεξάρτησης των αποδοχών δικαστικών και βουλευτών, η οποία έχει στοιχίσει δισεκατομμύρια στο Δημόσιο από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα.
Είναι δικαιολογημένη η οργή που προκλήθηκε από την είδηση για τα αναδρομικά που διεκδικούν 800 ή και περισσότεροι συνταξιούχοι βουλευτές. Και απόλυτα δικαιολογημένη είναι και η λαϊκή απαίτηση να μην τους καταβληθεί έστω κι ένα ευρώ, όπως πιθανότατα και θα συμβεί. Μόνο που αν δεν βιώναμε την...
κρίση που βιώνουμε και τα δημοσιονομικά μας δεν ήταν στα χάλια που είναι, όλη αυτή η ιστορία θα είχε περάσει μ' ένα διστηλάκι ή τριστηλάκι στις εφημερίδες και μερικούς φραστικούς αφορισμούς στα δελτία των 8. Οπως, άλλωστε, έχουν περάσει και πολλές άλλες ανάλογες περιπτώσεις έως τώρα.
Είναι ατελείωτος ο κατάλογος σχετικών ή παρόμοιων περιπτώσεων νόμιμης ή νομιμοφανούς λεηλασίας του δημοσίου χρήματος. Και γνωστές όλες τους, υπό την έννοια ότι επανειλημμένα έχουν δημοσιοποιηθεί και καταγγελθεί, αλλά ποτέ δεν έγινε το παραμικρό, προκειμένου να ακυρωθούν οι σχετικές πρακτικές. Οπως οι συνταξιοδοτήσεις νεκρών, τα κάθε λογής προνόμια των εργαζομένων των ΔΕΚΟ, οι λαμογιές με τις προμήθειες των νοσοκομείων, τα φακελάκια των γιατρών και οι πάμπολλες άλλες διαδικασίες, μέσω των οποίων διασπαθίζεται το δημόσιο -και όχι μόνο- χρήμα.
Ας μη γελιόμαστε. Το ελληνικό Δημόσιο μοιάζει με αφύλαχτο χρηματοκιβώτιο που ο κάθε επιτήδειος έχει τον τρόπο να παραβιάζει και να λεηλατεί επί χρόνια. Και μάλιστα να το κάνει υπό την εξοργιστική ανοχή ή αδιαφορία όλων μας. Κάπως έτσι διασφαλίστηκαν, άλλωστε, τα περισσότερα από τα περίφημα «κεκτημένα» που επικαλούνται οι συνδικαλιστικές ηγεσίες τύπου ΔΕΗ, ΟΣΕ και δεν συμμαζεύεται.
Δεν έχω ακούσει το τελευταίο 18μηνο συγκλονιστικές αποκαλύψεις για απαράδεκτα προνόμια. Ολα όσα δημοσιοποιούνται και δρομολογείται ή απειλείται η κατάργησή τους δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από διαπιστώσεις που έχουν ξαναγίνει και που ενδεχομένως θα ξαναγίνουν και θα ξαναξαναγίνουν, γιατί σ' αυτή τη μακάρια χώρα είμαστε εύκολοι στα λόγια, αλλά δύσκολοι στα έργα.
Κι από λόγια έχουν ακουστεί πολλά από προχθές, αλλά μέχρι στιγμής τίποτα που να δείχνει ότι η κυβέρνηση και ο πολιτικός κόσμος (πλην ΚΚΕ) γενικότερα θέλουν ή σκοπεύουν να ασχοληθούν με την απαράδεκτη πρακτική της αλληλεξάρτησης των αποδοχών δικαστικών και βουλευτών, η οποία έχει στοιχίσει δισεκατομμύρια στο Δημόσιο από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου