Β. Χιώτης-Το Βήμα
Για το απόγευμα ήταν προγραμματισμένη και πάλι σήμερα η συνάντηση των αγανακτισμένων στο Σύνταγμα, αλλά η πλατεία έκλεισε από το μεσημέρι.
Γιατί; Διότι τις τελευταίες ημέρες περνάει από το Σύνταγμα όποιος δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει και θέλει να...
πει το βράδυ στους φίλους τους, ότι «ήταν κι αυτός στο Σύνταγμα».
Χθες το βράδυ, μαζί με τους πολίτες που έδωσαν το καθιερωμένο ραντεβού τους στην πλατεία, βρέθηκαν στο Σύνταγμα, μοτοσικλετιστές που είπαν να κάνουν μια βόλτα με την παρέα τους σηκώνοντας την πλατεία στο πόδι. Λίγο αργότερα κατέφθασαν κι οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού που θέλησαν να πανηγυρίσουν την νίκη επί του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ. Ήταν εκεί και μια σχολή χορού, που έβαλε τους μαθητές της να χορέψουν ταγκό, επειδή δήθεν έτσι έκαναν και στην Αργεντινή, όταν η χώρα πτώχευε.
Με λίγα λόγια, το κίνημα των αγανακτισμένων έχει υποστεί τις τελευταίες ημέρες μια σοβαρή μετάλλαξη, που απωθεί πλέον κι ορισμένους από τους εμπνευστές του. Και το κυριότερο εγκυμονεί πλέον κινδύνους ανάφλεξης, όπως αυτή που πήγε να δημιουργηθεί προχθές στην είσοδο της Βουλής.
Κάθε βράδυ, μαζί με τους αγανακτισμένους συγκεντρώνονται στην πλατεία, περαστικοί από την περιφέρεια που επισκέπτονται το Σύνταγμα ως αξιοθέατο, πλανόδιοι μικροπωλητές που κυνηγούν το μεροκάματο, λαθρομετανάστες με τα σακιά από τα λαθραία στην πλάτη κι ορισμένοι θερμοκέφαλοι που αναζητούν κάποιον πολιτικό για να τον γιουχάρουν.
Κι αν αυτά γίνονται τις καθημερινές, φανταστείτε πόσο επικίνδυνα μπορούν να γίνουν τα πράγματα την Κυριακή που η προσέλευση ανυποψίαστων πολιτών θα είναι πολύ μεγάλη, επειδή όλοι πια δίνουν ραντεβού στο Σύνταγμα.
Μια σπίθα αρκεί για να ανάψει η φωτιά. Ένας θερμοκέφαλος ή ένας προβοκάτορας αρκεί για να γίνει η πλατεία πεδίο μάχης, έτσι όπως έχει ανακατευτεί πια το πλήθος χωρίς καμιά δυνατότητα περιφρούρησης όσων προσέρχονται ειρηνικά και πολιτισμένα.
Από το κίνημα των αγανακτισμένων, γεννιέται τώρα το κίνημα «ήμουν κι εγώ στο Σύνταγμα». Αγνά κινήματα και τα δύο. Αρκεί να μην θελήσει κανείς να τα εκμεταλλευτεί. Κι υπήρξαν ήδη ορισμένες απόπειρες τις τελευταίες μέρες…
Γιατί; Διότι τις τελευταίες ημέρες περνάει από το Σύνταγμα όποιος δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει και θέλει να...
πει το βράδυ στους φίλους τους, ότι «ήταν κι αυτός στο Σύνταγμα».
Χθες το βράδυ, μαζί με τους πολίτες που έδωσαν το καθιερωμένο ραντεβού τους στην πλατεία, βρέθηκαν στο Σύνταγμα, μοτοσικλετιστές που είπαν να κάνουν μια βόλτα με την παρέα τους σηκώνοντας την πλατεία στο πόδι. Λίγο αργότερα κατέφθασαν κι οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού που θέλησαν να πανηγυρίσουν την νίκη επί του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ. Ήταν εκεί και μια σχολή χορού, που έβαλε τους μαθητές της να χορέψουν ταγκό, επειδή δήθεν έτσι έκαναν και στην Αργεντινή, όταν η χώρα πτώχευε.
Με λίγα λόγια, το κίνημα των αγανακτισμένων έχει υποστεί τις τελευταίες ημέρες μια σοβαρή μετάλλαξη, που απωθεί πλέον κι ορισμένους από τους εμπνευστές του. Και το κυριότερο εγκυμονεί πλέον κινδύνους ανάφλεξης, όπως αυτή που πήγε να δημιουργηθεί προχθές στην είσοδο της Βουλής.
Κάθε βράδυ, μαζί με τους αγανακτισμένους συγκεντρώνονται στην πλατεία, περαστικοί από την περιφέρεια που επισκέπτονται το Σύνταγμα ως αξιοθέατο, πλανόδιοι μικροπωλητές που κυνηγούν το μεροκάματο, λαθρομετανάστες με τα σακιά από τα λαθραία στην πλάτη κι ορισμένοι θερμοκέφαλοι που αναζητούν κάποιον πολιτικό για να τον γιουχάρουν.
Κι αν αυτά γίνονται τις καθημερινές, φανταστείτε πόσο επικίνδυνα μπορούν να γίνουν τα πράγματα την Κυριακή που η προσέλευση ανυποψίαστων πολιτών θα είναι πολύ μεγάλη, επειδή όλοι πια δίνουν ραντεβού στο Σύνταγμα.
Μια σπίθα αρκεί για να ανάψει η φωτιά. Ένας θερμοκέφαλος ή ένας προβοκάτορας αρκεί για να γίνει η πλατεία πεδίο μάχης, έτσι όπως έχει ανακατευτεί πια το πλήθος χωρίς καμιά δυνατότητα περιφρούρησης όσων προσέρχονται ειρηνικά και πολιτισμένα.
Από το κίνημα των αγανακτισμένων, γεννιέται τώρα το κίνημα «ήμουν κι εγώ στο Σύνταγμα». Αγνά κινήματα και τα δύο. Αρκεί να μην θελήσει κανείς να τα εκμεταλλευτεί. Κι υπήρξαν ήδη ορισμένες απόπειρες τις τελευταίες μέρες…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου