Της φυλακής τα σίδερα

Ι. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ- Τα Νέα

Είχα πάντα την αίσθηση ότι οι υπόκοσμοι εμφορούνται από μια ευδιάκριτη βεβαιότητα: ότι ο κανονικός κόσμος αποτελείται από ηλιθίους. Κι ότι η ηλιθιότητα των άλλων εδραιώνει τη δική τους επιβολή.

Η αίσθηση αυτή επιβεβαιώνεται από τις αποκαλύψεις για τον...
 υπόκοσμο του ποδοσφαίρου. Οι αληταράδες που πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη εξακολουθούν να πιστεύουν ότι οι άλλοι είμαστε ηλίθιοι και ότι αυτοί έχουν δικαίωμα να μας αντιμετωπίζουν ως τέτοιους.

Από κανέναν, για παράδειγμα, δεν άκουσα μια παραδοχή της εγκληματικής δραστηριότητας ή του λάθους του (αναλόγως τι θεωρεί ότι διέπραξε ο καθένας...) και μια έκφραση λύπης ή συγγνώμης ανάλογα με το φιλότιμο του καθενός. Συνεχίζουν να μας κοροϊδεύουν απροκάλυπτα.

Ετσι, ο Μπέος μιλάει για «καταδότες», ο Κανελλόπουλος έκανε «αθλητικό σχολιασμό», ο Μαρινάκης θεωρεί ότι «συκοφαντείται» από «επικοινωνιακά κέντρα», ο Ψωμιάδης κι ο Μποροβήλος δηλώνουν «άγνοια». Ακόμη κι ο δυστυχής Μπουρούσης (δυστυχής με την έννοια ότι τον έπιασαν από σπόντα κι ότι μπροστά στα εγκλήματα των άλλων μάλλον εγκαλείται για πταίσμα...) ζήτησε έλεγχο ντόπινγκ τον Ιούλιο για να αποδείξει ότι δεν είχε ντοπαριστεί τον... Απρίλιο!

Για γέλια και για κλάματα. Διότι μπορεί να μην καταφέρνουν τελικά να κοροϊδέψουν την κοινωνία αλλά βλέπω (χωρίς έκπληξη, είναι αλήθεια) ότι μια μερίδα του αθλητικού Τύπου προσφέρεται να σερβίρει το παραμύθι τους. Κι αυτό μόνο και μόνο για να πουλήσει κανένα φύλλο παραπάνω στους φανατικούς.

Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο για άλλη μια φορά λειτουργούν τετριμμένα ανακλαστικά. Αντί ο ίδιος ο χώρος του ποδοσφαίρου (και του Τύπου που υποτίθεται ζει από αυτόν...) να απαιτήσει και να επιβάλει μια πλήρη και σε βάθος εξυγίανση, μια κάθαρση χωρίς εκπτώσεις και εξαιρέσεις, τρέχει αμέσως να αναδιπλωθεί, να δικαιολογήσει, να συμψηφίσει, να υπερασπιστεί... ποιους; Αυτούς που τον διέσυραν.

Θυμάμαι προ εβδομάδων τον υπόδικο Μπέο να δηλώνει ότι «οι φλώροι και οι υπάλληλοι δεν φτιάχνουν ομάδες». Σωστό. Οι ομάδες είναι για τους λεβέντες - παρεμπιπτόντως, όπως και «της φυλακής τα σίδερα»! Υποθέτω ότι ο αξιότιμος πρώην σύμβουλος της ΕΠΟ θα παρακολουθήσει εφεξής αρκετά πρωταθλήματα από το κινητό του και σε μάλλον στενό χώρο ώστε να φιλοσοφήσει επαρκώς το ζήτημα.

Διότι αυτή η αντίληψη Μπέου διαπερνάει όλες τις συνομιλίες. Η αίσθηση της μαγκιάς που επιτρέπει στους μάγκες να κάνουν ό,τι τους γουστάρει - μια βεβαιότητα ασυλίας και ακαταδίωκτου.

Ξέρω πολύ καλά ότι οι αντιλήψεις και οι βεβαιότητες δεν διώκονται από τη Δικαιοσύνη. Μπορούν, όμως, να τιμωρηθούν. Και όσο πιο αυστηρά γίνεται.