Θαν. Μαυρίδης-capital.gr
Έχω κουραστεί να απαντώ σε τηλεφωνήματα φίλων και γνωστών για το αν θα πρέπει να βάλουν τα λεφτά τους κάτω από το στρώμα, μην τυχόν και επιστρέψουμε στη δραχμή. Ο κόσμος φοβάται και δικαιολογημένα, καθώς δεν τον πείθει ο λόγος της κυβέρνησης. Παρ΄ όλα αυτά, οφείλουμε να...
βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά. Το σενάριο της δραχμής ισχύει όσο και εκείνο της πρόσκρουσης ενός μεγάλου μετεωρίτη στη γη. Μπορεί να συμβεί, αλλά οι πιθανότητες είναι μηδαμινές για το ορατό μέλλον...
Είναι παρακινδυνευμένο να παίρνει κανείς μία τόσο σαφή θέση σε σχέση με τα μελλούμενα. Το ρεπορτάζ, πάντως, αυτό λέει. Ότι η Ευρώπη θα αποφύγει πάση θυσία να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου με την πλήρη κατάρρευση της Ελλάδας. Μπορεί να επιλεγεί η κατάρρευση σε δόσεις, αλλά ακόμη κι αυτό το σενάριο δεν σημαίνει έξοδο από το ευρώ. Με άλλα λόγια, η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή εκτιμάται ότι θα έχει σημαντικές πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις στην υπόλοιπη ευρωζώνη. Θα αποτελέσει μια μεγάλη νίκη των κερδοσκοπικών κεφαλαίων έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός που θα διευκολύνει στη συνέχεια το έργο τους για την αποκομιδή κι άλλων εύκολων κερδών από νέους στόχους.
Η βασική αυτή παραδοχή, όμως, έχει παρερμηνευτεί από πολλούς εδώ στην Ελλάδα, οι οποίοι πιστεύουν ότι η Ευρώπη θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε να ενεργούμε με τη δική μας φιλοσοφία. Κάνουν λάθος! Η οποιαδήποτε λύση θα έχει βαρύτατους όρους και μεγάλες ποινές σε περίπτωση που βρεθούμε στο μέλλον να είμαστε ανακόλουθοι σε σχέση με όσα υποσχεθούμε ή υπογράψουμε.
Το σενάριο της δραχμής μπορεί να πουλάει στον κόσμο, αλλά οι πιθανότητές του αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι μηδαμινές. Θυμάμαι σε μία τηλεοπτική εκπομπή το 2009 είχα δεχτεί τα επικριτικά σχόλια ενός συναδέλφου, επειδή προειδοποιούσαμε, τότε, με κάθε τρόπο για το μέγεθος της οικονομικής κρίσης που θα ακολουθούσε. Ο καλός συνάδελφος υποστήριξε ότι οι δημοσιογράφοι του οικονομικού τύπου δημιουργούσαμε τότε ένα κλίμα που δήθεν προκαλούσε μεγαλύτερο θέμα από εκείνο που πραγματικά υπήρχε.
Στη συνέχεια αποδείχτηκε το ακριβώς αντίθετο! Οι οικονομικός τύπος, σε γενικές γραμμές, έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Το πρόβλημα δημιουργείται από όλους εκείνους που για να «πουλήσουν» δεν διστάζουν κάθε φορά να αναδεικνύουν σενάρια τρόμου, αγνοώντας τις επιπτώσεις που έχει το «προϊόν» τους στο ευρύ κοινό. Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, δεν αναφέρομαι στον εκλεκτό συνάδελφο που τότε μας «παρατήρησε», αλλά στον Τύπο συνολικότερα. Ο Τύπος, λοιπόν, στο σύνολο του δεν έχει βοηθήσει στην πληροφόρηση του κοινού.
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές του εξωτερικού, είναι κάτι που δύσκολα θα αποφύγουμε. Ωστόσο, ακόμη και σε μία τέτοια περίπτωση, το κούρεμα των ομολόγων δεν συνεπάγεται αυτόματα και επιστροφή στη δραχμή. Η πώληση τρόμου, είναι ό,τι χειρότερο και ανεύθυνο θα μπορούσαμε να κάνουμε σε μία τόσο δύσκολη περίοδο για όλους μας.
Έχω κουραστεί να απαντώ σε τηλεφωνήματα φίλων και γνωστών για το αν θα πρέπει να βάλουν τα λεφτά τους κάτω από το στρώμα, μην τυχόν και επιστρέψουμε στη δραχμή. Ο κόσμος φοβάται και δικαιολογημένα, καθώς δεν τον πείθει ο λόγος της κυβέρνησης. Παρ΄ όλα αυτά, οφείλουμε να...
βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά. Το σενάριο της δραχμής ισχύει όσο και εκείνο της πρόσκρουσης ενός μεγάλου μετεωρίτη στη γη. Μπορεί να συμβεί, αλλά οι πιθανότητες είναι μηδαμινές για το ορατό μέλλον...
Είναι παρακινδυνευμένο να παίρνει κανείς μία τόσο σαφή θέση σε σχέση με τα μελλούμενα. Το ρεπορτάζ, πάντως, αυτό λέει. Ότι η Ευρώπη θα αποφύγει πάση θυσία να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου με την πλήρη κατάρρευση της Ελλάδας. Μπορεί να επιλεγεί η κατάρρευση σε δόσεις, αλλά ακόμη κι αυτό το σενάριο δεν σημαίνει έξοδο από το ευρώ. Με άλλα λόγια, η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή εκτιμάται ότι θα έχει σημαντικές πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις στην υπόλοιπη ευρωζώνη. Θα αποτελέσει μια μεγάλη νίκη των κερδοσκοπικών κεφαλαίων έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός που θα διευκολύνει στη συνέχεια το έργο τους για την αποκομιδή κι άλλων εύκολων κερδών από νέους στόχους.
Η βασική αυτή παραδοχή, όμως, έχει παρερμηνευτεί από πολλούς εδώ στην Ελλάδα, οι οποίοι πιστεύουν ότι η Ευρώπη θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε να ενεργούμε με τη δική μας φιλοσοφία. Κάνουν λάθος! Η οποιαδήποτε λύση θα έχει βαρύτατους όρους και μεγάλες ποινές σε περίπτωση που βρεθούμε στο μέλλον να είμαστε ανακόλουθοι σε σχέση με όσα υποσχεθούμε ή υπογράψουμε.
Το σενάριο της δραχμής μπορεί να πουλάει στον κόσμο, αλλά οι πιθανότητές του αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι μηδαμινές. Θυμάμαι σε μία τηλεοπτική εκπομπή το 2009 είχα δεχτεί τα επικριτικά σχόλια ενός συναδέλφου, επειδή προειδοποιούσαμε, τότε, με κάθε τρόπο για το μέγεθος της οικονομικής κρίσης που θα ακολουθούσε. Ο καλός συνάδελφος υποστήριξε ότι οι δημοσιογράφοι του οικονομικού τύπου δημιουργούσαμε τότε ένα κλίμα που δήθεν προκαλούσε μεγαλύτερο θέμα από εκείνο που πραγματικά υπήρχε.
Στη συνέχεια αποδείχτηκε το ακριβώς αντίθετο! Οι οικονομικός τύπος, σε γενικές γραμμές, έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Το πρόβλημα δημιουργείται από όλους εκείνους που για να «πουλήσουν» δεν διστάζουν κάθε φορά να αναδεικνύουν σενάρια τρόμου, αγνοώντας τις επιπτώσεις που έχει το «προϊόν» τους στο ευρύ κοινό. Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, δεν αναφέρομαι στον εκλεκτό συνάδελφο που τότε μας «παρατήρησε», αλλά στον Τύπο συνολικότερα. Ο Τύπος, λοιπόν, στο σύνολο του δεν έχει βοηθήσει στην πληροφόρηση του κοινού.
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές του εξωτερικού, είναι κάτι που δύσκολα θα αποφύγουμε. Ωστόσο, ακόμη και σε μία τέτοια περίπτωση, το κούρεμα των ομολόγων δεν συνεπάγεται αυτόματα και επιστροφή στη δραχμή. Η πώληση τρόμου, είναι ό,τι χειρότερο και ανεύθυνο θα μπορούσαμε να κάνουμε σε μία τόσο δύσκολη περίοδο για όλους μας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου