Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 κατέρρευσαν οι ...
σοβιετικές χώρες της Ανατολική Ευρώπης κάτω από το βάρος της χρεοκοπίας των οικονομιών τους. Η πρόσβαση σε φθηνό εξωτερικό δανεισμό καθυστέρησε αυτή την κατάρρευση της κλειστής ελληνικής οικονομίας κατά δυο δεκαετίες.
Η γειτονική Τουρκία επειδή δεν έλαβε κοινοτικά κονδύλια, δεν μπήκε στο ευρώ, άρα δεν έτυχε χαμηλών επιτοκίων, κατέρρευσε και μεταρρυθμίστηκε σχεδόν μια δεκαετία νωρίτερα.
Οι συντεχνίες των προνομιούχων, των αργόμισθων και των διεφθαρμένων από ομού και από κοινού συνεπικουρούμενοι ανθίστανται, όπως αντιστάθηκε το βαθύ κράτος της Τουρκίας.
Όπως και εκείνο όμως, οι συντεχνίες δεν μπορούν να εξασφαλίζουν ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και έξοδο από την κρίση. Άρα, έχουν να κάνουν με αγώνα καθυστερήσεων μόνο, μέχρι να σαρωθούν από την πραγματικότητα που επελαύνει πλέον με αιχμή το φόβητρο της χρεοκοπίας.
Είναι πλέον σαφές τί χρειάζεται η Ελλάδα για να βγει από τη κρίση...
Χρειάζεται λιγότερη διαφθορά, πολύ λιγότερο κρατικό σοσιαλισμό, λιγότερους φόρους, δίκαιους φόρους για όλους και περισσότερη ελεύθερη αγορά.
Αυτό θα φέρει αυτόνομη ανάπτυξη, η οποία θα μειώσει το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ και θα το κάνει διαχειρίσιμο στο μέλλον.
Τι προεξοφλεί το χρηματιστήριο...
Τα πράγματα φαίνονται να εξελίσσονται κάτω από ιδανικές συνθήκες για τους μακροπρόθεσμους συλλέκτες χρηματιστηριακών αξιών. Μετοχές καθόλα αξιόλογων εταιρειών βρίσκονται σε εξευτελιστικές αποτιμήσεις.
Δεν νομίζω ότι πουθενά στο κόσμο υπάρχουν αυτή τη περίοδο ευκαιρίες μεγαλύτερες από αυτές που προσφέρει το ελληνικό χρηματιστήριο, στα πλαίσια της αποκατάστασης των υπερβολών εν όψει του σεναρίου της χρεοκοπίας που παίχτηκε το 2010.
Τώρα, καθώς στο σενάριο αυτό απομακρύνεται, οι ξένοι ανακαλύπτουν την γοητεία των ελληνικών ομολόγων και των ελληνικών μετοχών.
Είναι φανερό ότι οι ξένοι αρχίζουν να πιστεύουν ότι οι Ελλάδα μπορεί να αποφύγει τα χειρότερα και αρχίζουν να "ψηφίζουν" με τα λεφτά τους γι΄ αυτό το σενάριο.
Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική κοινή γνώμη δείχνει αξιομνημόνευτη υπομονή σε σκληρά δημοσιονομικά μέτρα, αλλά και ανεκτικότητα σε συγκεχυμένες στρατηγικές από την πολιτική ηγεσία, η οποία κινείται μεταξύ πιέσεων, από την πραγματικότητα από τη μια πλευρά, αλλά και των συντεχνιών από την άλλη, που έχουν ειδικό δυσανάλογο βάρος στους κομματικούς συνδικαλιστικούς μηχανισμούς.
Η αγορά ανακάμπτει, η κυβέρνηση ανακαλύπτει ότι οι διακρατικές συμφωνίες για στρατηγικές επενδύσεις από τους εμίρηδες και τον Καντάφι είναι «φούσκες», όπως αποδείχτηκαν και με τον Ανδρέα Παπανδρέου τη δεκαετία του΄80.
Αρχίζουν ήδη να ψελλίζουν για μείωση της φορολογίας, πάταξη της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας... Οι συνθήκες όμως επιβάλλουν επανάσταση κατά της διαφθοράς, της γραφειοκρατίας, της φορολογίας...
Θα προκάνουμε;
Παραλειπόμενα
Αγορά: Η αγορά αρχίζει να αναπνέει. Το αρχικό ενδιαφέρον για τη μετοχή της Εθνικής από το εξωτερικό αρχίζει να επεκτείνεται. Το ενδιαφέρον αυτό πιστεύω θα αποκτήσει ρυθμούς αυτοτροφοδότησης προσεχώς. Συμβαίνει αυτό που περιμένουμε εδώ και καιρό για μείωση της απόκλισης της ελληνικής αγοράς με τις ξένες.
Όπως είναι γνωστό οι ανοδικές αγορές σκαρφαλώνουν σε ένα τοίχο από ανησυχίες. Για τα δικά μας, δύο είναι οι προσεχείς εστίες της ανησυχίας.
Η πρώτη είναι μια διόρθωση στις ξένες αγορές μετά το ράλι του τελευταίου διμήνου. Εδώ όμως υπάρχουν πολλές εκτιμήσεις που υποστηρίζουν ότι μετά ένα μικρό αρχικό σοκ η ελληνική αγορά θα συνεχίσει να μειώνει την απόκλιση με τις ξένες αγορές.
Στις διεθνείς αγορές πλέον, με τον S&P 500 κοντά στις 1.200 μονάδες, μιλάμε απλά για διόρθωση γιατί, όπως λέγαμε και στις αρχές του 2009, τα χαμηλά ήταν τότε. Τώρα επίπεδα χαμηλότερα των 666 μονάδων μοιάζουν απίθανα. Ούτε καν το σενάριο του διπλού πυθμένα W με το δεύτερο v υψηλότερα δεν φαίνεται να παίζει...
Η δεύτερη είναι οι επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές της 7ης Νοέμβρη και το ενδεχόμενο το ετερόκλητο αντιμνημονιακό μέτωπο να δημιουργήσει συνθήκες πολιτικής αποσταθεροποίησης. Σε συνθήκες όμως όπου οι μισθοί και συντάξεις πληρώνονται από την τρόικα, δεν βλέπω ποιος θα επιλέξει να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές και πιθανόν στο χάος μιας στάσης πληρωμών. Όλοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη διάχυτη δυσαρέσκεια, αλλά πιστεύω θα διστάσουν να δαγκώσουν το χέρι από το οποίο βιοπορίζονται. Επειδή όμως εδώ είναι Ελλάς, καλό είναι να κρατάμε αυτή την παράμετρο με ερωτηματικό... Αν υπάρξει σενάριο πρόωρων εκλογών ή περαιτέρω επιβράδυνσης των μεταρρυθμίσεων, ίσως δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο νέων χαμηλών για την ελληνική αγορά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου