Το κλάμα μωρού ενοχλούσε πολυκατοικία και κάλεσαν τους γονείς στο Τμήμα.

Μελαχροινή Μαρτίδου-Εφημερίδα "Χρόνος"

Σύσταση σε εγκυμονούσα μητέρα που διανύει το 8ο μήνα και μεγαλώνει ήδη τρία παιδιά ηλικίας 4, 5 και 7 ετών με γραπτή κλήση από γειτόνισσές της
Έσπευσε ο σύζυγος αφού η γυναίκα...
 στην προχωρημένη εγκυμοσύνη που είναι δεν θα πρέπει να συγχύζεται ούτε να μπαίνει σε κοντόφθαλμες αντιπαραθέσεις
Σε καιρούς που το κλάμα των μωρών πραγματικά έχει εκλείψει, που δεν βλέπεις οικογένεια με τρία παιδιά να προχωρά στο τέταρτο και ζευγάρια που θα ήθελαν την συμβουλή την συμπαράσταση, αλλά και την ανοχή ίσως των γειτόνων να στοχοποιούνται. Έτσι πληροφορηθήκαμε ότι κλήθηκε ζευγάρι στο αστυνομικό τμήμα για συστάσεις. Το «έγκλημά τους» ήταν ότι το μικρότερο παιδί ενοχλούσε με το κλάμα του και ότι άλλα δυο ανήλικα παιδιά της οικογένειας επίσης ενοχλούσαν τους γείτονες της πολυκατοικίας…


Με παραγγελία του αντεισαγγελέα αφού τα παράπονα έγιναν επώνυμα, κλήθηκε στο τμήμα ο σύζυγος που υπηρετεί στον Έβρο για να του γίνουν οι σχετικές συστάσεις από το αστυνομικό τμήμα για να προσέχουν τα μικρά παιδιά και να μην …ενοχλούν τους γείτονες! Το περιστατικό έληξε εκεί αφού γράφηκε στο βιβλίο συμβάντων της αστυνομικής διεύθυνσης Ροδόπης.

Τα ερωτήματα όμως ηθικής τάξεως που γεννιούνται είναι πολλά. Ποια είναι η συμπαράσταση σε μια νέα μητέρα κι εργαζόμενη σε εταιρία, με σύζυγο που υπηρετεί σε άλλη πόλη και λείπει στην διάρκεια της εβδομάδας, προκειμένου να ανταποκριθεί στο ρόλο της; Τρία αγγελούδια σε ένα σπίτι και μια εγκυμονούσα γυναίκα που βρίσκεται στον 8ο μήνα είναι δυνατόν να αποτελούν θέμα για να λυθεί δια της αστυνομικής και εισαγγελικής οδού; Δεν θα έπρεπε σαν γυναίκες γιατί γυναίκα έκανε την καταγγελία, να υπάρξει ένα πεδίο συνεννόησης και γιατί όχι και συμπαράστασης από το να στέλνονται τελεσίγραφα και να αναμειγνύονται αρχές;

Είναι να απορεί κανείς πως αλλάξαμε ως κοινωνία, αφού φτάσαμε σε σημείο το κλάμα ενός παιδιού να ενοχλεί, οι φωνές τα γέλια και τα παιγνίδια τους επίσης να μας είναι εκνευριστικά και γενικά να θέλουμε μια αποστειρωμένη κοινωνία.

Εκφράζουμε άπειρα συναισθήματα για τα κατοικίδιά μας, τα βγάζουμε βόλτες, τα δίνουμε χρόνο, αγάπη κι ενδιαφέρον και παράλληλα δεν έχουμε την υπομονή να δούμε με συμπάθεια μια νέα μητέρα πολύτεκνη, την ηρωίδα της διπλανής πόρτας που κάνει την υπέρβασή της για να φέρει στην ζωή και να αναθρέψει τόσες ψυχές. Ειλικρινά το ρεπορτάζ θα θέλαμε να το κάνουμε επώνυμα, αλλά δεν γίνεται για λόγους προφανείς για να μην στοχοποιηθεί περισσότερο η μητέρα που ετοιμάζεται να φέρει στην ζωή το 4ο παιδάκι της. Και για να μην χρειαστεί να δακτυλοδειχθούν και οι γείτονες που σίγουρα θα πρέπει να νοιώθουν τύψεις με την υπόθεση αυτή και τη αντιμετώπιση νέων γονιών που δεν έχουν το προνόμιο να τους κρατούν τα παιδιά γιαγιάδες, νταντάδες κλπ.