Οταν ο Νάο είναι στενοχωρηµένος, κατεβάζει τους ώµους και χαµηλώνει το βλέµµα του. Οταν είναι χαρούµενος, ανοίγει τα χέρια του αναζητώντας µια αγκαλιά. Οταν φοβάται, γίνεται ένα κουβάρι και µένει έτσι έως ότου κάποιος του χαϊδέψει το κεφάλι. Οσο πιο πολύ συναναστρέφεται κάποιον τόσο εξοικειώνεται και δένεται µαζί του. Ολες αυτές οι αντιδράσεις είναι απολύτως φυσιολογικές και δεν προκαλούν καµία εντύπωση. Ο Νάο όµως δεν είναι παιδί. Είναι ...
ένα ευαίσθητο και τρυφερό ροµπότ, που µοιάζει µε παιδί.
Και αποτελεί προϊόν της συνεργασίας οκτώ ευρωπαϊκών πανεπιστηµίων, µεταξύ των οποίων και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Η νέα εφεύρεση των επιστηµόνων «αναπαράγει» τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου.
«Εργαζόµαστε πάνω σε µη λεκτικούς ρόλους. Τα αισθήµατα εκφράζονται κυρίως µέσα από τις φυσικές στάσεις, τις χειρονοµίες και τις κινήσεις του σώµατος», δήλωσε στην «Guardian» η Λόλα Καναµέρο, επιστήµονας υπολογιστών στο βρετανικό Πανεπιστήµιο Ηertforshire και επικεφαλής του εγχειρήµατος.
Ο Νάο έχει προγραµµατιστεί να µιµείται τις συναισθηµατικές ικανότητες ενός παιδιού ηλικίας ενός έτους. Επίσης, µπορεί να µαθαίνει και να ερµηνεύει συγκεκριµένους ανθρώπινους ρόλους και να αντιδρά καταλλήλως. Χάρη σε µια βιντεοκάµερα που έχει ενσωµατωθεί στο σύστηµά του, ο Νάο είναι σε θέση να αντιληφθεί πόσο κοντά του βρίσκεται κάποιος. Διαθέτει ακόµα και αισθητήρες ανίχνευσης. «Αν θέλεις να επιβραβεύσεις το ροµπότ, µπορείς απλώς να το αφήσεις να δει το πρόσωπο ή το χαµόγελό σου. Μπορείς ακόµη και να το ακουµπήσεις απαλά στο κεφάλι», λέει η Καναµέρο.
Το ευαίσθητο αυτό ροµπότ έχει ακόµη την ικανότητα να επεξεργάζεται πού κατευθύνεται το βλέµµα των συνεργατών του και να αποτυπώνει στη µνήµη του διαφορετικές φυσιογνωµίες. Χάρη σ’ ένα νευρωνικό δίκτυο, ο Νάο θυµάται ακόµα και τις συναναστροφές του µε διαφορετικούς ανθρώπους.
Αυτή η ικανότητά του, αλλά και η αίσθηση του καλού και του κακού που έχει αποκτήσει εξερευνώντας το περιβάλλον του, υποδεικνύουν στον Νάο αν είναι χαρούµενος, λυπηµένος ή φοβισµένος µε ό,τι συµβαίνει γύρω του. Με απλά λόγια, το ροµπότ είναι προγραµµατισµένο να εκφράζει κάθε συναίσθηµα µε συγκεκριµένο τρόπο.
Ωστόσο, είναι σε θέση να αποφασίζει µόνο του πότε θα τα φανερώσει.
«Αυτές οι αντιδράσεις επιτρέπουν στον άνθρωπο να αλληλεπιδρά φυσικά µε το ροµπότ του. Ετσι, τα ροµπότ, καθώς θα ενσωµατώνονται στην καθηµερινότητά µας, θα γίνουν καλύτερα αποδεκτά», τόνισε η Καναµέρο.
Οι ευρωπαίοι επιστήµονες µπορούν επίσης να προγραµµατίσουν τον Νάο ώστε να διαµορφώνει διαφορετικές προσωπικότητες. Ετσι, για παράδειγµα, ένα πιο ανεξάρτητο ροµπότ δεν θα καλέσει σε βοήθεια αν αντιληφθεί ενδεχόµενο κίνδυνο, σε αντίθεση µ’ ένα πιο ανασφαλές και φοβισµένο.
Οι χιµπαντζήδες, τους οποίους η Καναµέρο χρησιµοποίησε αρκετά ως βάση για τη δηµιουργία των συναισθηµατικών αντιδράσεων, έχουν ήδη επωφεληθεί από το νέο επιστηµονικό επίτευγµα. «Ζουν σε περιφραγµένους χώρους και ερευνητικά ινστιτούτα, µε αποτέλεσµα να είναι δυστυχισµένοι και να λειτουργούν αφύσικα. Τώρα που έρχονται σε επαφή µε τα ροµπότ φαίνονται ενθουσιασµένοι», επισηµαίνει η Καναµέρο στην «Guardian».
Ο προγραµµατισµός του Νάο αποτελεί µέρος ενός ερευνητικού προγράµµατος µε την ονοµασία Feelix Growing, το οποίο χρηµατοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Στόχος του προγράµµατος είναι η δηµιουργία ροµπότ ικανών να ανιχνεύσουν τη συναισθηµατική συµπεριφορά των ανθρώπων και να αλληλεπιδράσουν µε αυτούς. Στο έργο συνεργάζονται οκτώ πανεπιστήµια και εταιρείες ροµποτικής σε Βρετανία, Γαλλία, Ελβετία, Ελλάδα και Δανία.
Τώρα η οµάδα της Καναµέρο προτίθεται να προτείνει τη χρήση του ροµπότ για ιατρικούς σκοπούς. Μέρος του σχεδίου προβλέπει πως ροµπότ όπως ο Νάο µπορούν να στηρίξουν το έργο των γιατρών, των νοσοκόµων και των γονιών σε νοσοκοµεία παίδων. Οπως εξήγησε η Καναµέρο, ίσως τα παιδιά αισθανθούν πως ένα µικρό, φιλικό ροµπότ µπορεί να καταλάβει καλύτερα τη συναισθηµατική τους κατάσταση. Με αυτόν τον τρόπο είναι πιθανό να έχουν λιγότερο άγχος και κατά την προετοιµασία, αλλά και κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Τα Νέα
Δείτε το βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=rSKRgasUEko&feature=player_embedded
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου